Antilopen en Ferries...

Mama Mia jarig – de hele dag proberen we haar te bellen, maar het lukt nergens. Toch heel erg gefeliciteerd, mam!

We rijden om 9 uur weg van de leuke camping bij Glendale. Wegaan bij Kanab links de noordelijke weg door de Vermillion Cliffs naar Page. Mooie tocht – we zien hele vlaktes en daar dan gleuven in de aarde – voorproefje voor de canyons. Je moet daar niet in het donker over de velden lopen…

Bij het info center bij de dam bij Page worden we zeer precies gecontroleerd – o zo bang als de Amerikanen zijn voor aanslagen, bijv. op deze enorme dam bij de Colorado rivier.

Voorbij Page bezoeken we de lower Antilope Canyon – tip van Jorien Koedam. Dat was inderdaad spectaculair. Wat een nauwe kloof en wat is die prachtig uitgesleten. De kleuren tijdens de middaguren zijn geweldig – hopelijk laten de foto’s dat ook zien.

Daarna rijden we iets terug en dan richting Marble Canyon, naar Lees Ferry. In een onherbergzaam gebied ligt de camping, inderdaad prachtig gelegen boven de Colorado rivier, maar zo warm! 42 graden is het er. Tom en ik zien het eigenlijk niet zitten, maar de anderen vinden het wel een avontuur om op deze natuurcamping (er is ook niks, behalve toilet en een beetje koud water) een nachtje door te brengen. Eerst rijden we naar de nederzetting Marble Canyon en kopen daar wat brood en water en drinken heerlijk koele drank in het cafeetje. Daar kom je van bij! Toen Tom even niet keek had de ober zijn enorme glas weer gevuld. Op de camping was het nog steeds heel warm en de bodem was weer heerlijk voor tentjes (maar niet heus). Samen besloten we alleen de nylon tent op te zetten en daar dan alleen de buitentent van. Voor de warmte hebben we helemaal geen tent nodig. Het lijkt wel Egypte…. Onze buurman leent ons zijn hamer, heerlijk!

We eten lekker in hetzelfde cafeetje/restaurant. Het eten was wel echt Amerikaans, snel geserveerd, genoeg en dooreten dan maar (still working, sir?). Afin, het was wel smakelijk eten met voldoende groenvoer voor ons. Na het eten keken we buiten nog een tijd naar binnenkomende en opstijgende heli’s, voor toeristen uit de Grand Canyon – mooi gezicht.

Toen werd het snel donker – half negen – en we gingen slapen met de tentdeur helemaal open zodat we de bergsilhouetten en de sterren konden zien. Nou ja, slapen.. hoe doe je dat bij zulke temperaturen (nog steeds meer dan 30 graden)? Ik miste nu de airco echt wel! Tom en ik sliepen het slechtst, maar de anderen hadden er toch ook wel moeite mee.