Een heerlijk laatste dagje in een heerlijke stad. Iedereen is hier opgewekt, lijkt het. Overal behulpzame mensen als we even op de kaart zoeken waar we naar toe zullen gaan. En de zon schijnt. We hebben onze lange broeken onder uit de koffer gehaald, maar dat had overdag eigenlijk niet gehoeven.
We bezoeken Union Square en lopen vandaar door winkelstraatjes naar het financial centre met de wolkenkrabbers. Ze staan hier iets verder uit elkaar dan in Seattle zodat de zon ertussen kan. We drinken ergens koffie op een terrasje (die zijn hier beduidend minder dan in Europa). Dan volgt een boottochtje naar een van de schiereilanden ten noorden van SF. Mooi zicht op de Golden Gate en Alcatraz. Terug zoeken we de cable car en rijden daarmee de steile straten van SF op, prachtig in zo'n antiek karretje met een hoop gepiep en gekraak. Het cable car museum is zeker voor Ernst erg leuk. Daar is de aandrijving van het gehele systeem met een hoop lawaai te bekijken. Ernst weet inmiddels precies hoe het allemaal werkt; ik bekijk meer de geschiedenis van het openbaar systeem in deze idioot heuvelachtige stad (31% is normaal hier, en onze straat - Lombardstreet- heft zelfs een stukje waar het stramien van rechte wegen doorbroken is omdat het percentage wel erg hoog werd zodat er gezigzagd moet worden.
Na nog wat souvenirs gekocht te hebben rond de Fishermanswarf gaan we naar een lekker Veganistich restaurantje om ons galgenmaal te nuttigen. Mirjam drinkt te veel wijn en Bas eet een hele peper op, maar verder gaat alles goed.
Lekker geslapen - nu maken we ons op voor de reis back . We hebben er zin in! Tot gauw allemaal.
woensdag 22 augustus 2007
dinsdag 21 augustus 2007
Hartverwarmend San Francisco
Tja, en vannacht heb ik een beer rond de tent horen snuffelen, en ik zag zijn schaduw - BIG!! Ernst was kwaad dat ik hem niet heb wakker gemaakt, maar ik lag verstijfd te wachten op er zou gebeuren. Niets natuurlijk - we hadden al het eten en andere geurtjes echt goed opgeborgen in de container.
Het is minder koud geweest dan vorige nacht, of kwam het door het warme vuurtje? We stonden op , pakten alles snel in (we zijn inmiddels zo geoefend dat alles echt snel gebeurt- iedereen weet wat er moet gebeuren). Maar ja, geen ontbijt - er is geen brood en geen druppel melk. Afin, dan eerst een stuk rijden. We rijden naar het westen Yosemity uit - Daan heeft het er erg moeilijk mee; hij vond het hier zo fijn en wil nog helemaal geen afscheid nemen. Gelukkig vinden we een gezellig tentje buiten het park waar een echt Amerikaans ontbijt op
ons wacht - ja Cathy, met pancakes, eggs, sunny side and toast. Daan trekt helemaal bij.
Het landschap verandert naar het westen heel erg - wat een droogte. Ernst mompelt dat het binnenkort hier ook wel woestijn zal zijn. Er wordt heel wat gesproied om nog wat te laten groeien. We kopen onderweg nog een grote dosis fruit in, want dat zijn we wel wat tekort gekomen de afgelopen week.
Voorbij de vallei rijden we ineens de Altamont pass over. En die kennen we wel van al die oude windturbines uit de jaren tachtig. Al die hellingen vol kleine molentjes. Maar wat een blamage; er draait nog wel wat, maar je ziet dat er helemaal niets meer aan gedaan wordt. Vele staan stil of zijn finaal omgevallen. Zo zonde.
San Francisco volgt snel. Onze 'Henk' geleidt ons zonder een foutje prima naar downtown. We kunnen terecht in het Coventry Inn hotel aan de Lombard Street. Prima hotel, met parkeerruimte voor de car. We douchen al het stof van Yosemity er snel af en gaan lekker de stad in.
Met de bus (trolley!) naar de Golden Gate - Ernst heeft gezien dat die zichtbaar is en die gelegenheid moet je te baat nemen, want San Francisco Bay is beroemd/berucht om de mist/fog.
Heerlijk gevoel om over die beroemde brug te lopen. We zien veel pelikanen overvliegen en ook een helicopter, eerst onder de brug door en daarna er net overheen terug. Alcatraz zien we liggen en ook de andere eilandjes en schiereilanden. De bus brengt ons vervolgens verder naar Fisherman's Warf - we vinden het opvallend hoe vriendelijk en opgewekt iedereen is.
We voelen ons echt senang in deze stad. Fisherman's Warf is een gezellig stukje stad; we zien straattheater, de blaffende zeeleeuwen op de dokken die daar sinds 1990 schijnen te liggen, en veel winkeltjes. We drinken wat in een cafe waar muziek wordt gemaakt, erg gezellig. We komen voor het eten terecht bij een lekkere Italiaan die voor Bas, Ernst en mij gelukkig heerlijke ravioli met salades heeft. We zoeken in het donker de bus naar het hotel terug; we mogen gratis mee- de kassa doet het niet. De chauffeur toetert ons ten afscheid nog na. Moe maar voldaan.....
Het is minder koud geweest dan vorige nacht, of kwam het door het warme vuurtje? We stonden op , pakten alles snel in (we zijn inmiddels zo geoefend dat alles echt snel gebeurt- iedereen weet wat er moet gebeuren). Maar ja, geen ontbijt - er is geen brood en geen druppel melk. Afin, dan eerst een stuk rijden. We rijden naar het westen Yosemity uit - Daan heeft het er erg moeilijk mee; hij vond het hier zo fijn en wil nog helemaal geen afscheid nemen. Gelukkig vinden we een gezellig tentje buiten het park waar een echt Amerikaans ontbijt op
ons wacht - ja Cathy, met pancakes, eggs, sunny side and toast. Daan trekt helemaal bij.Het landschap verandert naar het westen heel erg - wat een droogte. Ernst mompelt dat het binnenkort hier ook wel woestijn zal zijn. Er wordt heel wat gesproied om nog wat te laten groeien. We kopen onderweg nog een grote dosis fruit in, want dat zijn we wel wat tekort gekomen de afgelopen week.
Voorbij de vallei rijden we ineens de Altamont pass over. En die kennen we wel van al die oude windturbines uit de jaren tachtig. Al die hellingen vol kleine molentjes. Maar wat een blamage; er draait nog wel wat, maar je ziet dat er helemaal niets meer aan gedaan wordt. Vele staan stil of zijn finaal omgevallen. Zo zonde.
San Francisco volgt snel. Onze 'Henk' geleidt ons zonder een foutje prima naar downtown. We kunnen terecht in het Coventry Inn hotel aan de Lombard Street. Prima hotel, met parkeerruimte voor de car. We douchen al het stof van Yosemity er snel af en gaan lekker de stad in.
Met de bus (trolley!) naar de Golden Gate - Ernst heeft gezien dat die zichtbaar is en die gelegenheid moet je te baat nemen, want San Francisco Bay is beroemd/berucht om de mist/fog.
Heerlijk gevoel om over die beroemde brug te lopen. We zien veel pelikanen overvliegen en ook een helicopter, eerst onder de brug door en daarna er net overheen terug. Alcatraz zien we liggen en ook de andere eilandjes en schiereilanden. De bus brengt ons vervolgens verder naar Fisherman's Warf - we vinden het opvallend hoe vriendelijk en opgewekt iedereen is.
We voelen ons echt senang in deze stad. Fisherman's Warf is een gezellig stukje stad; we zien straattheater, de blaffende zeeleeuwen op de dokken die daar sinds 1990 schijnen te liggen, en veel winkeltjes. We drinken wat in een cafe waar muziek wordt gemaakt, erg gezellig. We komen voor het eten terecht bij een lekkere Italiaan die voor Bas, Ernst en mij gelukkig heerlijke ravioli met salades heeft. We zoeken in het donker de bus naar het hotel terug; we mogen gratis mee- de kassa doet het niet. De chauffeur toetert ons ten afscheid nog na. Moe maar voldaan.....
maandag 20 augustus 2007
Yosemity Valley en buren
Beetje koud gehad vannacht - kennelijk was het toch echt tegen de vorstgrens aan. We staan half negen op. Tom en ik gaan brood en melk kopen; onderweg komen we zomaar een Golden Eagle tegen - echt waar!!!
Tegen tienen rijden we richting Yosemity Village - da's een lange tocht door prachtige natuur. Maar wat een drukte daar. We krijgen eerst moeilijk overzicht, en kiezen daarom maar weer voor het Informatiecentrum (erg mooi centrum hier) en koffiedrinken. De kinderen nemen het "free refill" principe inmiddels wel erg letterlijk - ze vullen nog twee keer bij.
Wat bijgekomen besluiten we om met de shuttle een eindje door het dal te rijden en dan aan het eind de wandeling naar de Vernall Falls te
maken (Misty trail voor de kenners). We zien El Capitain, de Half Dome (nee Michiel, we dachten even niet aan je, maar dat kwam omdat we je reactie toen nog niet gelezen hadden).
Als we uitstappen wordt Daan op de schouders getikt door Bob en Hanneke, onze achterburen. Zo leuk om elkaar hier te treffen, middenin de Amerikaanse natuur. We kletsen wat bij - heel verschillende maar ook vergelijkbare ervaringen opgedaan. Dan gaan wij onze wandeling maken, want het is inmiddels al bijna half drie. Zij hebben 'm net gedaan en waarschuwen ons voor de lange afdaling van de terugweg.
Veel mensen lopen hier, maar toch genieten we erg van de wandeling - flink klimmen met tenslotte 600 traptreden langs de waterval omhoog. Mooi beelden van de waterval (compleet met regenboog ervoor) hebben we helaas niet, want de batterijen van het fototostel waren leeg.
Boven zoeken we een meertje op waar we heerlijk wat afkoelen. Wat is het water helder!
Op de terugweg kijken we nog een tijdje naar een clubje jongeren die van een rots af duiken (of toch niet durven). Wij vinden de afdaling wel meevallen; kennelijk valt het met d
e hoogtevrees bij ons wel mee. Een ijsje beneden is de frisse beloning voor gedane arbeid.
We rijden vervolgens meteen terug naar de camping omdat het best laat wordt en de jongens nog zo heel graag willen zwemmen (in dat ijskoude water). Dat lukt nog net, maar eten kopen lukt niet meer.... Omdat de vakanties in Amerika net afgelopen zijn, zijn de winkeltijden prompt ingeperkt. Nou ja, we behelpen ons met alle restjes waaronder veel toastjes. Vanavond maken we ons eigen kampvuur. De mannen sprokkelen meer dan genoeg hout bij elkaar, zodat het het mooiste vuur van de vakantie wordt. Daan heeft erg genoten van het "Ranger-vuur" en daarom zingen we nu ook bij ons eigen vuur. Er gezellig! We gaan lekker warm onder de wol.
Tegen tienen rijden we richting Yosemity Village - da's een lange tocht door prachtige natuur. Maar wat een drukte daar. We krijgen eerst moeilijk overzicht, en kiezen daarom maar weer voor het Informatiecentrum (erg mooi centrum hier) en koffiedrinken. De kinderen nemen het "free refill" principe inmiddels wel erg letterlijk - ze vullen nog twee keer bij.
Wat bijgekomen besluiten we om met de shuttle een eindje door het dal te rijden en dan aan het eind de wandeling naar de Vernall Falls te
maken (Misty trail voor de kenners). We zien El Capitain, de Half Dome (nee Michiel, we dachten even niet aan je, maar dat kwam omdat we je reactie toen nog niet gelezen hadden).Als we uitstappen wordt Daan op de schouders getikt door Bob en Hanneke, onze achterburen. Zo leuk om elkaar hier te treffen, middenin de Amerikaanse natuur. We kletsen wat bij - heel verschillende maar ook vergelijkbare ervaringen opgedaan. Dan gaan wij onze wandeling maken, want het is inmiddels al bijna half drie. Zij hebben 'm net gedaan en waarschuwen ons voor de lange afdaling van de terugweg.
Veel mensen lopen hier, maar toch genieten we erg van de wandeling - flink klimmen met tenslotte 600 traptreden langs de waterval omhoog. Mooi beelden van de waterval (compleet met regenboog ervoor) hebben we helaas niet, want de batterijen van het fototostel waren leeg.
Boven zoeken we een meertje op waar we heerlijk wat afkoelen. Wat is het water helder!
Op de terugweg kijken we nog een tijdje naar een clubje jongeren die van een rots af duiken (of toch niet durven). Wij vinden de afdaling wel meevallen; kennelijk valt het met d
e hoogtevrees bij ons wel mee. Een ijsje beneden is de frisse beloning voor gedane arbeid.We rijden vervolgens meteen terug naar de camping omdat het best laat wordt en de jongens nog zo heel graag willen zwemmen (in dat ijskoude water). Dat lukt nog net, maar eten kopen lukt niet meer.... Omdat de vakanties in Amerika net afgelopen zijn, zijn de winkeltijden prompt ingeperkt. Nou ja, we behelpen ons met alle restjes waaronder veel toastjes. Vanavond maken we ons eigen kampvuur. De mannen sprokkelen meer dan genoeg hout bij elkaar, zodat het het mooiste vuur van de vakantie wordt. Daan heeft erg genoten van het "Ranger-vuur" en daarom zingen we nu ook bij ons eigen vuur. Er gezellig! We gaan lekker warm onder de wol.
zondag 19 augustus 2007
I like Tuolomne
We hebben heerlijk geslapen nadat we allemaal uitgebreid 
gedoucht hebben (in het park kan dat weer twee dagen niet). Binnen 1.5 uur zijn we weer helemaal klaar. We rijden heel soepel naar Tuolomne Meadows waar we een prachtige plek dichtbij de rivier krijgen. We gaan heerlijk bij het water zitten (ikke dan, de rest moet meteen weer dammen bouwen). Vanmiddag zijn we een wandelingetje naar Soda Springs gaan maken; daar zagen we het zilte water op komen borrelen
. De stenen kleurden er helemaal wit van. Na het wandelingetje wilden de jongens meteen weer naar het water - ze zwemmen zelfs in dat koude water. We eten Indiase spinazie, heerlijk pittig. We kunnen uberhaupt beter inkopen doen in deze regio, die duidelijk meer op vegetariers en organic food is ingesteld.
Om 8 uur is er een kampvuur waarbij een van de rangers liedj
es over Tuolomne en beren met ons zingt en verhalen vertelt over vleermuizen. De jongens vinden het prachtig, al duren de verhalen best lang. Als we weer bij de tent komen gaan we allemaal slapen, want het is berekoud.
gedoucht hebben (in het park kan dat weer twee dagen niet). Binnen 1.5 uur zijn we weer helemaal klaar. We rijden heel soepel naar Tuolomne Meadows waar we een prachtige plek dichtbij de rivier krijgen. We gaan heerlijk bij het water zitten (ikke dan, de rest moet meteen weer dammen bouwen). Vanmiddag zijn we een wandelingetje naar Soda Springs gaan maken; daar zagen we het zilte water op komen borrelen
. De stenen kleurden er helemaal wit van. Na het wandelingetje wilden de jongens meteen weer naar het water - ze zwemmen zelfs in dat koude water. We eten Indiase spinazie, heerlijk pittig. We kunnen uberhaupt beter inkopen doen in deze regio, die duidelijk meer op vegetariers en organic food is ingesteld.Om 8 uur is er een kampvuur waarbij een van de rangers liedj
es over Tuolomne en beren met ons zingt en verhalen vertelt over vleermuizen. De jongens vinden het prachtig, al duren de verhalen best lang. Als we weer bij de tent komen gaan we allemaal slapen, want het is berekoud.
Abonneren op:
Posts (Atom)