Hartverwarmend San Francisco

Tja, en vannacht heb ik een beer rond de tent horen snuffelen, en ik zag zijn schaduw - BIG!! Ernst was kwaad dat ik hem niet heb wakker gemaakt, maar ik lag verstijfd te wachten op er zou gebeuren. Niets natuurlijk - we hadden al het eten en andere geurtjes echt goed opgeborgen in de container.
Het is minder koud geweest dan vorige nacht, of kwam het door het warme vuurtje? We stonden op , pakten alles snel in (we zijn inmiddels zo geoefend dat alles echt snel gebeurt- iedereen weet wat er moet gebeuren). Maar ja, geen ontbijt - er is geen brood en geen druppel melk. Afin, dan eerst een stuk rijden. We rijden naar het westen Yosemity uit - Daan heeft het er erg moeilijk mee; hij vond het hier zo fijn en wil nog helemaal geen afscheid nemen. Gelukkig vinden we een gezellig tentje buiten het park waar een echt Amerikaans ontbijt op ons wacht - ja Cathy, met pancakes, eggs, sunny side and toast. Daan trekt helemaal bij.
Het landschap verandert naar het westen heel erg - wat een droogte. Ernst mompelt dat het binnenkort hier ook wel woestijn zal zijn. Er wordt heel wat gesproied om nog wat te laten groeien. We kopen onderweg nog een grote dosis fruit in, want dat zijn we wel wat tekort gekomen de afgelopen week.
Voorbij de vallei rijden we ineens de Altamont pass over. En die kennen we wel van al die oude windturbines uit de jaren tachtig. Al die hellingen vol kleine molentjes. Maar wat een blamage; er draait nog wel wat, maar je ziet dat er helemaal niets meer aan gedaan wordt. Vele staan stil of zijn finaal omgevallen. Zo zonde.
San Francisco volgt snel. Onze 'Henk' geleidt ons zonder een foutje prima naar downtown. We kunnen terecht in het Coventry Inn hotel aan de Lombard Street. Prima hotel, met parkeerruimte voor de car. We douchen al het stof van Yosemity er snel af en gaan lekker de stad in.
Met de bus (trolley!) naar de Golden Gate - Ernst heeft gezien dat die zichtbaar is en die gelegenheid moet je te baat nemen, want San Francisco Bay is beroemd/berucht om de mist/fog.

Heerlijk gevoel om over die beroemde brug te lopen. We zien veel pelikanen overvliegen en ook een helicopter, eerst onder de brug door en daarna er net overheen terug. Alcatraz zien we liggen en ook de andere eilandjes en schiereilanden. De bus brengt ons vervolgens verder naar Fisherman's Warf - we vinden het opvallend hoe vriendelijk en opgewekt iedereen is. We voelen ons echt senang in deze stad. Fisherman's Warf is een gezellig stukje stad; we zien straattheater, de blaffende zeeleeuwen op de dokken die daar sinds 1990 schijnen te liggen, en veel winkeltjes. We drinken wat in een cafe waar muziek wordt gemaakt, erg gezellig. We komen voor het eten terecht bij een lekkere Italiaan die voor Bas, Ernst en mij gelukkig heerlijke ravioli met salades heeft. We zoeken in het donker de bus naar het hotel terug; we mogen gratis mee- de kassa doet het niet. De chauffeur toetert ons ten afscheid nog na. Moe maar voldaan.....