Om 7.25 opgestaan en om 9.05 weg: da’s niet slecht. Nog een stuk langs de kust: mist, laaghangende wolken en starten bij 14 graden. De tenten zijn nat maar we hebben goed geslapen na nog een klein houtvuurtje. We gaan nu het binnenland in en al snel breekt de zon door. De temperatuur begint gestaag te klimmen, net als wij. De Coastal Range is zo’n 1000 meter hoog en daarna dalen we af naar Redding. Het is een gigantisch bosgebied, waar een paar jaar geleden veel bosbrand is geweest. Slingerende bergwegen, steile klimmen en afdalingen. Het schiet niet erg op al zijn de wegen breed. Redding is een ongezellige stad, al moeten we misschien op een gegeven moment onderscheid gaan maken in erg ongezellig, gewoon ongezellig en gaat wel. Weaverville heeft enige historie (goudstadje) maar de “Chinese Tempel” zien we niet. Het is inmiddels 40ºC (!) buiten de auto. Gelukkig gaan we weer stijgen richting Lassen Peak: een vulkaan die in 1915 uitgebarsten is en een grote ravage heeft aangericht. Nu zijn er nog dampende 
modderpoelen en stinkende rookpluimen. Het is er tot in juni besneeuwd maar nu is het goed te doen. Wel wordt het laat en de campings aan een meer ten zuiden van de peak zijn allemaal meer dan vol. We rijden door naar Susanville en het derde motel is niet te duur. De Black Bear keten (sinds 1995, dus een rijke historie) is beroemd om zijn gezelligheid, zijn bediening en zijn grote porties. Alles valt wel mee al is vooral Tom onder de indruk van de rijke inrichting. Moe en voldaan komen we op onze motel kamer (direct naast de weg!) waar we bijna al typend in slaap vallen: morgen op weg naar Reno……..Ernst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten