Niet heel geweldig geslapen, maar toch wel weer wat uitgerust worden we 8 uur wakker. Het begint alweer op te warmen (was ook niet echt afgekoeld). Na ontbijt pakken we proviand en water in voor de wandeling (we drinken echt genoeg hoor!). We kiezen voor de wandeling van de Hidden Canyon, die begint bij Wheeping Rock. (Nee Michiel, toch niet die aanlokkelijke Angels landing; enkelen onder ons hebben toch wel echt hoogtevrees, het waait behoorlijk en we horen dat er iemand is afgeduveld). Deze wandeling moet ook wel ‘strenious’ zijn, maar we houden ok wel van wat uitdaging. Het pad is eerst Amerikaans breed, maar langzamerhand wordt het smaller, en vervolgens klauteren we over grote steenmassa’s en lopen we over heel smalle stukjes langs kettingen. De uitzichten zijn fabelachtig.
Voorbij het officiĆ«le einde (mouth of the canyon) wordt het echt spannend. Tom vond het maar niks, maar klauterde toch dapper mee. Daan vond het exciting en Koen voert de troepen aan. Toen het echt te bar werd, keerden we om. Ernst, Bas en Koen vonden op de terugweg nog een leuk paadje naar een uitzicht (?), en wij gingen direct naar beneden. De shuttle terug bracht ons weer bij die huge bekers drinken bij Zion Lodge. We zagen daar nog een reddingsactie met de helicopter – twee backpackers waren van een berg gehaald – ze hingen aan een touw te bungelen boven de Canyon, nog met de rugzakken op. We bezochten vervolgens het koele museum van Zion, alwaar een mooie film draaide.
We besloten uit eten te gaan, en eerst lekker te gaan lezen. Aldus gebeurde – We aten heerlijk, toch weer pizza met heerlijke salades - de jongens vinden het Amerikaanse principe van een drankje bestellen en dan de rest gratis bijvullen natuurlijk niet gek.
Terug op de camping werden de puzzelboekjes eens even goed gebruikt, allemaal sudoka’s, Cryptofilippines en logiquizen vlogen om de oren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten